-
1 карта
-
2 snap
[snæp] 1. n( sound) trzask m; ( photograph) zdjęcie nt, fotka f (inf); (CARDS) rodzaj gry w karty2. adjdecision etc nagły3. vt 4. vito snap one's fingers — pstrykać (pstryknąć perf) or strzelać (strzelić perf) palcami
to snap open — otwierać się (otworzyć perf się) z trzaskiem
to snap shut — zamykać się (zamknąć się perf) z trzaskiem
Phrasal Verbs:- snap at- snap off- snap up* * *[snæp] 1. past tense, past participle - snapped; verb1) ((with at) to make a biting movement, to try to grasp with the teeth: The dog snapped at his ankles.) chapnąć2) (to break with a sudden sharp noise: He snapped the stick in half; The handle of the cup snapped off.) przełamywać, pękać3) (to (cause to) make a sudden sharp noise, in moving etc: The lid snapped shut.) trzaskać4) (to speak in a sharp especially angry way: `Mind your own business!' he snapped.) warknąć5) (to take a photograph of: He snapped the children playing in the garden.) pstrykać2. noun1) ((the noise of) an act of snapping: There was a loud snap as his pencil broke.) trzask2) (a photograph; a snapshot: He wanted to show us his holiday snaps.) zdjęcie3) (a kind of simple card game: They were playing snap.) rodzaj gry w karty3. adjective(done, made etc quickly: a snap decision.) nagły, szybki- snappy- snappily
- snappiness
- snapshot
- snap one's fingers
- snap up
См. также в других словарях:
karty — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. kart {{/stl 8}}{{stl 7}} gra z użyciem specjalnie oznaczonych kartoników – kart do gry : {{/stl 7}}{{stl 10}}Co wieczór grywali w karty. Umówić się na karty. Ktoś skończył z kartami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stawiać karty — {{/stl 13}}{{stl 7}} przepowiadać przyszłość, używając przy tym kart do gry; wróżyć z kart : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chodziła do wróżki, żeby ta stawiała jej karty. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
układać — ndk I, układaćam, układaćasz, układaćają, układaćaj, układaćał, układaćany ułożyć dk VIb, układaćżę, układaćżysz, ułóż, układaćył, układaćżony 1. «kłaść, umieszczać coś w określonym porządku, w pewnej kolejności, według jakiejś zasady;… … Słownik języka polskiego
poznaczyć — dk VIb, poznaczyćczę, poznaczyćczysz, poznaczyćznacz, poznaczyćczył, poznaczyćczony «porobić na czymś znaki: oznaczyć, naznaczyć wiele czegoś» Poznaczyć bieliznę do prania. Poznaczyć drzewa przeznaczone do wycięcia. Poznaczyć karty do gry … Słownik języka polskiego
rewersowy — przym. od rewers a) w zn. 1: Strona rewersowa monety, medalu, haftu, karty do gry. b) w zn. 2: Zobowiązanie rewersowe. c) w zn. 3: Druczki, formularze rewersowe biblioteki … Słownik języka polskiego
wachlarz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «płaski, lekki przedmiot, najczęściej z tkaniny, piór, papieru, rozkładany półkoliście w ręku, zwykle ozdobny, używany do chłodzenia się ruchem powietrza» Jedwabny, koronkowy, papierowy wachlarz. Wachlarz z piór … Słownik języka polskiego
rozdanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. rozdać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozdanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. rozdanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} w grze w karty: fragment gry… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
karta — ż IV, CMs. kartarcie; lm D. kart 1. «luźny kawałek papieru, różnego kształtu i różnej wielkości (często druczek, formularz, dokument); także: część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp., obejmująca dwie stronice» Czysta, zapisana karta.… … Słownik języka polskiego
gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… … Słownik języka polskiego
karta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kartarcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kawałek papieru lub cienkiej tektury rozmaitej wielkości, zapisany lub czysty, służący do różnych celów, np. wysyłania życzeń,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stół — m IV, D. stołu, Ms. stole; lm M. stoły 1. «mebel, najczęściej drewniany, składający się z blatu opartego na nogach, służący do spożywania na nim posiłków, pisania, stawiania różnych przedmiotów» Stół dębowy, mahoniowy, sosnowy. Kamienny,… … Słownik języka polskiego